yüzü dökülmüþ evlerin
sakinliðini özlüyorum sonra hiç sorma
fakir düþmüþ bir çiçeðin
imkansýz sevgisi açýlýrken her pencerede
hüzün çoðalýyor þaþýp kaldýðýn yaprakta
dudaðýmda delikanlý gecelerin
bir tek süsü kalmýþ sadece ey sen
ah bulut aðlat beni haydi beni anla
topladýn gittin ya
öfkesi ter içinde kalan yaðmuru
oysa seviþmeye gebe
bütün zor ve sonsuz geliþler
yollarým uzun ve masum
kollarýmý baðlamýþ büyücü kuþlar yeter
"seni sevdiðime neden inanmýyorsun"
her þarkýyý bilirim içimden
aðlarken güzel kokuyor yorgun cümleler
saçlarým daha kývýrcýktý çocukken
bakýmsýz bir gülüþe
saplanmýþ kýþlardan yoksun
"kendimde deðilsin bugünlerde niye
iþin yoksa sesimi duymak istiyorum"
sus molasýnda öfkeli çýrpýnýþlar suç mu
razýyým denizinin tuzlu yarasýna þefkatlim
saçýna vuran güneþi tutup tutup öpmek istiyorum
.