bugün doðmak var
iklimlerden sayýsýzca düþen yapraklarýn ellerinde
kayýp gitmek var
sonsuzluða çizik atýp
gamzelerin ortasýndan gün batýmýna sýçrayýp
balýkla mavileþip
denizle dalgalanýp
erkence gökyüzüne uçmak var
kara kýzýn baktýðý pencereden dünyaya bakýp
ýslanarak
çocuk bozkýrlarýnda dökülerek
bilmediðim alfabeye doðru
aþka yelken açýp
kaybolmak var
doðmak var bugün
kýrk düðüm arkasý yarýnlarda
kazýnýrken türküler
taþlardan baþlara
edep diyerek çekilmek
ve yalnýzlýðýn aksanýnýn ülkesine yok almak var
sözümün hýþýrtýsý
kýrýk kalbimin yüreðini titreten
alacalý bir kördüðümken
ve sessizken ortalýk güpegündüz
onun için bulutlarýn yaptýðý bu vals
bu tango
bu caz
ve bunun için esen poyraz
durum böyleyken
büyülü aðýzlarýmdan kulaklarým duymaz olur çýðlýðýmý
üstümdeki melek suretim
þeytana satar kokulu fýsýltýlarýný
ve bu þiddet
yedi týlsým kitabýnýn
yirmi ikinci sayfasýnda
çaðdaþ ilhamlarý sýralar boylu boyunca
yazdýkça
kesilir kaldýrýmlarda nefesim
söndürdükçe yanan içimi
aðlar giderim ay ýþýðýnýn saniyelik aydýnlýðýna
belki karanlýklar tebessüm olur yaþýma
aðlayamadan yaþarým bugünümü
*geriye kalan hayatýmýn ilk gününü
taþýdýðým geçici boþluk
beni sürüye sürüye yeniliðe iterken
yirmi iki yýl öncesine doðru
yavaþ yavaþ yüklendiðim aðýrlýkla geriye gidiyorum
bugün doðmak var
sanýp
yeniden oluþuyorum
ve yine
yeniden doðuyorum...
20.11.12
Ýlknur Karaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.