Siyah / Beyaz

Hüzün, hüzün, hüzün
ille de, hep, hüzün...
Baþka türlüsü olmuyor.
Bu yaðmur, bu bulut
bu karanlýk, bu gece...
Sonsuzluktan beri sürüyor.
Hiç esmeyecek bir rüzgar;
daðlar çirkin çirkin uzanýyor.
Denizin sesi biraz uzakta,
belki peþinde o rüzgar,
þu deniz, atlasa rüzgarýn
sýrtýna, serilse daðlarýn üstüne;
sýð o deniz, güçsüz o rüzgar...

/

Yarýnlar tükenmez, yarýnlar bizim
yarýnlar, belki ýþýk ýþýk parlar.
Belki insafa gelir, belki yok olur,
gider bulut, gider karanlýk
gider peþi sýra yalnýzlýk.
Belli mi olur, dað oynar yerinden
o da gider, gitsin o da.
Sonra bir rüzgar, iþte o rüzgar
bir kadýnýn dudaklarýyla gelir.
ve deniz koþar adým gelir.
Aðaçlar çiçek açar ve aþk
çiçeklerin kokusuna gelir.
Yeþil yeþil, mavi mavi,
yaþamak öyleyse güzeldir.

TurhanKoç
Sosyal Medyada Paylaşın: