Sırat
’Katýksýz eylemlerimin,
Teorik sohbetlerinde
Aþkýn diyalektiðini uzun uzun anlatýrken sen’
Yamalý aðýtlar yakýp,aðýr aksak karabasanlý saatlerde sensizliðime..
Ben diye saydýðým herþey baþtan sona sen iken bende...
Þahlanýrken yine gece içimde,
Pençelerini boðazýma geçirmiþ umarsýz susmalarýn...
Aþk;
Bir namlu gibi göðsümün ortasýnda
Elim tetikte...
Yaþanmamýþlýk....muamma.....
Seviþmeler hayal,
Hep yarým kalmýþ,soluk soluða nefeslerde....
Soðuk tenlerde,talan edilmiþ bedenler, yavan...!
Ýsyanýn ortasýnda avaz avaza,
Kývrýmlarýnda yitirilmiþ gülümsemelerde
Suskun dudaklar.....
Yaþamýnýn
Daracýk sokaklarýndan geçiþim...
Çocukluðumdan kalan yara izleri gibi....
Kanatýyor muhtelif yerlerimi,canýmý yakýyorsun...
Sonun baþlangýcýnda; kayýp bir yolcuyum ben
Adýmlarýmýn Sýrat köprüsüne götürdüðü...
Bir dokunsan ateþlerdeyim...
Neredesin...?
-Lodos-
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.