"böyle bir aydýr EKÝM.Hazindir en barizinden.yirmibeþine vurduðunda gün,bir hatýrayý diriltir,bir doðuþu doðurur,bu doðuþ benim doðuþumdur."
üzerime yaðýyordu gece, gözlerim aðýr,yüreðim saðýr,karanlýðý dinliyordum, ne sesin vardý boþlukta,ne ýsýtan nefesin, bir kedi yavrusu gibi,hasretten inliyordum.
sonbahar döndü derken,karakýþ çaldý yine kapýmý, güz, gözlerimde bir tutam, hasret ekmekten, ýstýrap biçmenin bitmez figaný, gönül diyarýnýn tabiatýna bir çið gibi düþmekte, acýsýyla kývranan beþer,alacakaranlýðýnda biçare aþkýn, gün doðuþuna tutunmak iþtiyakýnda kalbim, bir el, bir medet himmetinde aciz, bir derman , bir merhem, bir ilaça muhtaç, aç.
yaðmur tanelerinde hissediyorum mevcudatýn ahlarýný, emelleri harap olmuþ yüreklerin hýçkýrýklarýnda buluþuveriyor sesler, en hazin notalara basýyor kader denen bir hasletle. dökülüyor bulutlarýndan hislerim, her yer tarumar yüreðimde. aðlamaklý bir diz çöküþ nihayetinde, omuzlarýmdan sökülüyor kollarým, dökülüyor karlý daðlar gibi þakaklarýmdan derman, ve boðuyor bir evreni ýstýrabýnýn vebasýnda ene. veremli bir hýçkýrýk bu sonuncusu, nefesini ziyan eden bir ciðerin,yanýk kokan türküsü, ve titreþimlerinde hýþçýran bir kalbin, masým günahsýz bir çocuk cihetinden tek avuntusu, bir hatýra dahilinde sararmýþ gül demeti, kýrýk dökük yapraklar,aþklar,
arzusuz bir keman, çekiyor notalarý içine, ruh üfler gibi bedene canlý, can verircesine heyecanlý, bir azabý diriltiyor yine gökler, kara bulutlar, kara olan herþeye karýþýyor yeniden, ve kapkara bir karanlýða mahkum ediyor yine mevcudu...
Z.Terzioðlu/Bursa Sosyal Medyada Paylaşın:
Zekeriya Terzioğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.