koko aðacý dallarý ve ona asýlý afyonlanmýþ iradeler dilek ve temenniler frankeþtayný oluyoruz böyle böyle arada bir saflýðýn
bir deniz olsa kendimi kendime atýp boðmak zorunda kalmayacaðým ve siz de “nasýlsýn?” diyerek suni bir teneffüse gerek duymayacaksýnýz
hiçliðin çatý katýnda saklý yecücler... mecücler... cinler... periler... geçmiþ ve gelecek onlarla birlikte iyi saatteler
insancýklar... ve toynaklarýnda yarý hayvansý sanrýlar týrnak aralarýnda keþkelerin tortusu eþeliyorlar yarý insansý gözyaþlarýný her birinde yalnýz kalma korkusu
günaþýrý biraz öksürük biraz balgam ve ben uyanýp balkona asýyorum bu yalnýz ve hasta sonbaharý
gök gürültüsü ve þimþek belki de diyorum belki de göðün gözünü korkutmaya çalýþýyor beni korkutamayan bu tanrý
az ileride mýsýr tarlalarý köyüm kuzine ve közlenmiþ patates yani çocukluðuma þirk koþan o ateþ cýss denmeseydi ben de bilecektim kendi yaralarýma üflemeyi sizden nefes dilenmemeyi
ve o çiçekli sofra bezi ekmek parçacýklarý bir ayaðý aksak sabah sekiz akþam beþ mesai kokan bir baba ve dört kardeþ fýrýncýnýn kýzý olaydým diyorum bakýp elimdeki aile fotoðrafýna kaburgalarýma yapýþan mideme o genç anýlarýma
ve beni þükrana zorlayan bu cenaze hamdolsun diyorum tanrým hamdolsun veremediklerine de
jir-mç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Jir gnsk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.