bir kirpiðin diðerine olduðu gibi yüzüme daha yakýn olabilirdi herkes bu aðýzdan kalbime sütlü ellerime
yakýn olabilirdi babaannem hiç görmediði bir doðuya biraz kül, süt ve iðne ucuna yarý hatýrladýðým o yas zýlgýtlarý yakýn olabilirdi karadeniz’de bir köy þenliðine
bu aðlak ve gövdeli gökyüzü bir göz daha sövebilirdi seyrettiði o þehre
daðýtabilirdi bir düzeni madde hayal ve ayal kýrýklýðý içinde bir aký astarlayabilir ona kul anýlar býrakabilirdi kaburgalarýnýn üzerinde o ýlýk irade
veyahut bir deðilleme olabilirdi aðzým öpmeseydi bir þair dudaðýný
ve bir yaprak daha yavaþ düþebilirdi bir sonbaharda hissedebilmek için kulaklarýnýn ardýna býraktýðým rüzgarý
ya da fýstýk lezzetli, su giyimli oh sesli o bahçe açabilirdi koynunu biz yerine bin sipere
bazý kadýnlar taþýmak için çok sýcak anlayabilirdi bunu bazý adamlar
ve yokluðu tütsü sarýlmalar varsýn olmasýn diyebilirdi gülüþleri çok çok çocuk bir yar o vakit olmaz bir baþkasýnýn yine kendi ellerinden tutar kendi memelerine dil atar kendi kendini çocuðu sayabilirdi bir kadýn
veyahut düþürebilirdi bir erkek dilinden koca bir sessizliði son kalesiymiþ gibi
jir-mç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Jir gnsk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.