Bu þehirde her þey çok ayný. Eski kapýlar bile deðiþiyor artýk, Kimsede de yok o eski sýcaklýk. Ücralar yok, her yer kalabalýk. Aðlayan, sýzlayan, yarasý olan çok.
Her insan ayrý þeyler taþýyor yüzünde, Aynýlaþan þehirde insanlar farklýlaþýyor gözümde. Alýþýlagelmiþin dýþýnda þeyler yaþýyorum bugünlerde. Görebileceðim insan sayýsý artýyor günden güne.
Deðiþim etkili, deðiþim kökten, Ýnsanlarýn içine varacak kadar bazen. Etkili ve sevecen, Yer etmiþ herkesin içine derinden.
Sokaklar daha bir dar sanki, Sýðabilen insan sayýsý daha bir az. Ýtiþ kakýþ içinde bir yerlere yetiþebilme çabasý var herkeste. Omzunuza çarpaný arkanýza dönene kadar gözden kaybediyorsunuz genelde.
Yüzlerde yaþanmýþlýklar ve acýlar, Öylesine atýlan sarsak adýmlar. Umursamaz, kaba insanlar, Çeþit çeþit insanlarla dolu sokaklar...
Aysun ÖZER Sosyal Medyada Paylaşın:
Yurtsuz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.