Cennete Yerleş!
Kesin- biçin dallarýmý, sobasýnda kül olayým!
Taþým- taþla öðün beni, denizine kum olayým!
Götürün çeþme taþýna kurtlara yosun olayým!
Deniz, canlý boðar sanma! Midyeye kabuk olayým!...
Süt olayým memelerde, sabah- akþam saðýn beni!
Çalýn beni yayýklarda, yumruk kadar yað olayým!
Gön olayým Def’inize, ilâhiyle dövün beni!
Saz olayým elinize, mýzrâb ile çýrpýn beni!...
Saatte akrep-yelkovan, zemberekle kurun beni!
Unutulsam boþ köþede, Ramazanlýk sarýn beni!
Yeþil baþak susam olsam, pide üstü kav’run beni!
Çam sakýzýnda reçine, diþinizle yoð’run beni!...
Ak kâðýtta gölgem yazý, anlam verin yorun beni!
Kütüphâne; hapisvârî, yýlda bir-kaç karýn beni!
Sessizliðim; içe çýðlýk, kapaðýmdan dürün beni!
Say, seksen sene yaþadým, vak’t erince gömün beni!...
Ne uzatayým daha söz, geldim: Mitöz, döndüm: Sal-öz!
Dað, dik deniz, gönül; Falez! Acý söz, meccânen garez!
Beþlik yeter, göçer can-öz, sözüm tek cins, bilme: Melez!
Devletime taþ olayým, kýyýsýnda kum olayým;
Âlimlere köl’ olayým, Vatanýma pul olayým…
O vakit, Cennete yerleþ.
kadiryeter Kadir Yeter.
26 EKÝM 2012 CUMÂ, 26.10.2012 17:58 TRABZON.
Fotoðraf: Kadir Yeter. Abdullahpaþa Çeþmesi. 2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.