AZÂBINA TALİBİM

Her azâba tâlibim; yaklaþýyorsa bayram!
Sezgilerim yanýlmaz; yine, gam çekeceðim.
Sürâhi, suya hayran; serin ter dökeceðim,
Keskin býçaklý kasap; varsa, ser vereceðim!.
Usta elinden olsa, sýcak kan dökeceðim!...

Kesilmek: Boyun borcum, doðuþtan kurbanlýðým!
Kadir’den kurbanlýðým, derimi sökeceðim!
Sað budum lezzetlidir, boynumdan düþeceðim!
Ayaðýma üç ilmek, kendiri düreceðim!
Sorsalardý doðarken: Kurbanlýk geleceðim!...

Sar baþýma çýngýrak! Günâhýmýz ses vermek!
“Öl”! denilen bayramda, son bir tutam ot yemek!
Býçaðýnýz keskinse, borcumdur boyun eðmek!
Kimseye daðýtmayýn! Budum yetmez kimseye!
Hazýr kurbanlýk geldim, sözüm yok söylemeye!...

Kemiklerim kýkýrdak, henüz hayâta tâze,
Kaldýrmayýn ne olur, ortada yok cenâze!
Kemik unu yap- gönder, kanýmla öðün beze!
Kýkýrdak kulaklarým, “Nidâs”a benzer tâze!
Kimseye söylemeyin! Ölmedim; döndüm öz’e...

Azâbýna tâlibim, yanayým özünüze,
Siz kimseye ölmeyin; Kurban, Bayramýnýza!.

Kadiryeter Kadir Yeter.
22.10.2012 Pazartesi, 03.12- 03.54 TRABZON.

w.edebiyatdefteri.com/siir/659843/azabina-talibim

Sosyal Medyada Paylaşın: