Kýyýsýnda yürürken hayatýn
Bütün çýplaklýðýyla
Yüzüne deðen yaðmur damlalarýna dokun
Hisset bir daha asla kaybettiðin zamaný bulamazsýn
Belki saçýnýn parlaklýðý olmayacak
Fönü bozulacak
Sen baþýný iyice kaldýr ve bak uzaklara
Soluyor düþlerini nefes nefese ötelerde
Çaðýrarak hatta çýðlýk atarak gel bana de
Hayata duyduðun sorumluluk kimin umurunda ki
Bak iþte hiçbir þey yolunda gitmiyor diyorsun
Kâlbin yorun
Ruhun yorgun
Bedenin yorgun
Önünde diz çöker yalvarýr sana mutluluk
Söz dinlemeyen yanaþmayan mantýðýn
Anla artýk bütün düþlerin tehlikede
Ne demek istediðimi biliyorsun
Býrak gözlerindeki insanlarýn ne der saçmalýðýný
Bakireden farksýz çatýþan ruhun
Ayaða kalk ve yürü hayatýn tam ortasýnda
Dolu kadehi elinle alarak
Þiþ gözlerin feryat ederken birbirine
Mendili alma eline aksýn son bir kez gözyaþýn
Aksýn yüzünden süzülen yaðmurla
Býrak ki
Dudaðýnýn kenarýnda
Yýllardýr gizlenmiþ gamzelerin çýksýn ortaya
Gülüþün raks etsin hayat dolu
Yanaðýndan geçen rüzgâr kulaðýna eðilip
Sana benimle birlikte uçma þerefini bahþediyorum desin...
Ümmühan YILDIZ.