Hiç kimse ruhumun ta derinliklerinde
Benim ne istediðimi bilemez
Tahmin ettiðim kadarýyla diyerek
Düþüncelerime dalmak yerine
Herhangi biri olarak deðil
Beni ben olarak sevin
Hiç olmadým hayal ettiðiniz gibi
Her dakika renk deðiþtiren gökyüzüne
Nereye yürüdüðümü bilerek
Aramdaki mesafeye hýz yapmadan
Hatta gerektiðinde frene basarak
Güçlü bir þekilde asýldým
Mevsimi bekleyen kelebekler gibiyim
Günün her saatinde güneþe doðru
Ark çizerek uçarken
Kendilerini saklamýþ
Yaygara koparan insanlardan uzaklaþtým
Önsezilerine güvenerek
Hadi bütün gece boyunca beni konuþalým
‘’Sana söylemem gereken bir þey var’’
Geçen aylarýn yýllarýn sayýsý arttýkça
Yüksek sesle çýðlýk atan bir çocuk gibi
Yüzümün dönük olduðu her açýya
Gülümsediðimi fark edip
Kendi yüzünü bana benzeteceksin...
Ümmühan YILDIZ.