HAZANDA YEŞİL MEVSİM
HAZANDA YEÞÝL MEVSÝM
Vakit geçti demeden, güz gününde kardelen,
Bir yolcu bekler gibi yarýnlarý gözlerken
Muzdaribti, ýslaktý, sonbahar ve kýþ derken
Yaz günü müjdesiyle kurudu sulu sepken
Gülü açýlan çehre, gâhi pembe gâhi mor
Hazanda yeþil mevsim, çisil çisil yaðýyor
Tebessümün kolunda, neþesinden aðlýyor
Mehtap buluttan uzak, hâleler açmýþ bakýn!
Sarý sýcak haliyle, vakit müjdeye yakýn
Yokuþlara týrmanan coþkular akýn akýn
Gece sabaha gebe; ýþýk görüldü lâkin!
Yorgun sarý çiçeðin, yeþermesi çok mu zor?
Baþýnda yanan buzun sýkletini ona sor!
Vakit ufka varýnca, sönmez mi alevli kor?
Terennüm ediyor bak, neþeli þevkli sular
Serap deðil hakikat; leylak, lâle, sümbül var
Selama durmuþ hepsi; eriyen buz, sönen kar
Menzil Fizan da olsa, umut saçýyor yollar!
Asuman Soydan Atasayar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.