kývýlcýmlar saçarak ateþ hattýnda sýnanýr sabrý örs ile çekiç arasýnda dövülür demir tavýnda alýn terinden su verir usta
hâsýl olur varsa özünde demir çelik olur mahir ellerde farklý iner çekiç her seferinde bir an sert iner darbe an olur yumuþak dokunur kalbe toy olan vurur hep ayný yere
aþkla kâh barýþýyor yüreðim kâh savaþýyorum gönül yurdunda sevda sýrlý düðüm sevgiyle mi çözülür öfkeyle mi bozulur bilmiyorum… belli ki acemiyim hep ayný yere vuruyorum… ya acýtýyorum, ya acýyorum…
12 Ekim 2012 - Zeynep Özmen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yakamozmavisi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.