Dudağını Kadeh Sandım...

Dudaðýný kadeh sanýp uzandým,
Burcu burcu þarap kokuyordun sen.
Bir buseye bir can dedin, utandým,
Pazarýnda aþký satýyordun sen.

Saki sensin, kadeh de sen, þarap ta,
Gönül meyhanemde rakseden dilber.
Benzerin yok ne Acem’de, Arap’ta
Kime baksam ondan akseden dilber.

Seni içiyorum inan her gece,
Nemli gözlerimden düþen ahýmsýn.
Hem dilimde hem kalbimde gizlice,
Zikrim, fikrim, Kâbem, kýblegâhýmsýn.

Tahtýný gönlüme gelip kurdun da,
Tutan elim, gören gözüm sen oldun.
Bela yaðdýrsan da bu gam yurdunda,
Aðzýmda her cümle sözüm sen oldun.

Seni böyle sevmek günahsa eðer,
Tövbe etmemeye yeminler ettim.
Sensiz cennet ýrmaðýný verseler,
Ondan içmemeye yeminler ettim.

Nefesinle cûþa gelip ses veren,
Dudaðýnda üflediðin bir ney’im.
Ey güzeller þahý en güzel neyzen!
Affet bu köleni, sarhoþ haldeyim.

Muammer Bilim


Sosyal Medyada Paylaşın: