Şimdi Artık Senim Ben

Þimdi Artýk Senim Ben

Bir hoþ sâda meclisinde, senden aþký dilendim,
Akan dudak þarabýnla, gönlümden lisanýma.
’Merhabalar! Nasýlsýnýz? ’ hitabýnla tükendim,
Fitnelere salýp beni, kasteyledin canýma.

O nasýl tebessümdü ki, ruhumda bin fýrtýna,
Yanaðýndaki girdaba, düþtü kalp kelebeðim.
Bir akþamdý penceremden, gönlümün zindanýna,
Doðup burcu saadetten, dedin ’Ben geleceðim! ’

Bekle dedin ya sen beni, inandým bekliyorum,
Kalbime mühürü vurdum, ele kapansýn diye.
Yýllar sonra haber salýp, demiþsin ’Gidiyorum! ’,
O biçare Mecnun gibi, kavrulup yansýn diye.

Hicran ateþin gönlümde, þimdi sessiz yanan kor,
Yürüyen bu cesedimi, gezdirir bendeki sen.
Goncadan yüz çevirmeyi, vefasýz bülbüle sor,
Bana benden de yakýnsýn, çünkü artýk senim ben..

Muammer Bilim



Sosyal Medyada Paylaşın: