Önce dök yüzünü
geçmiþten bir tabak meze sun
kadehinde kalan dudak izine dokun…
ýsmarlama olmasýn bu akþam
sarhoþ et gecenin karanlýðýný
yýldýzlara da kadeh kaldýr istersen.
salaþ bir meyhanede kalsýn acýlar
azýcýkta denize verelim o da sebeplensin
gökyüzü elbisesini mavi giyse olurdu
içime sinerdi bu mereti içmek
nafile gride ýsrarcý
nasip böyleymiþ demek.
döktükçe dökülür yaðmurun þarkýsý
az yüzüme az da gözüme
ya içimin ýslaklýðý sorma gitsin
dehlizler çeker belki aðrýsýný…
sonbahardý yeþilsizdi zaman
“ayva sarý nar kýrmýzý” günlerden
bumerang hüzünler baþa pelesenk
gitse gidemez insan kendinden
sussa ölür, konuþsa dili dolaþýr.
sarhoþluk eskimiþ üzüm þarkýsý
yine gel, yine gelelim birbirimize…