Düþ zindanýmdaki toprakta yeþil ve tebeþir kokusu. Elemine titreyen dudaklarýmdan süzülen iyimserlik. Teslimiyete mühür oldu avuç içlerim Alným, elim, yüreðim.
Her baþlangýçta sana, kendimi kaybettim. Yok olmak gibi, mesela bir hiçmiþim gibi bulamadým kendimi.
Yorgun bir zamandan düþtüm. "düþtüðüm þehri katlettim" Zannettiðimde kalbimi bir kuzguna emanet ettim.
Bulutun içimdeki tüm yaðmuruna raðmen ki -O kadar büyük deðil- bir denizdim. ýslanýnca gördüm deniz de deðil Hayýr, o kadar büyük deðil.
Sarhoþ bir trenden atladý ruhum Tüm raylar bendim. Çiðnedin, hazmettin ve tükürdün. Güneþ ruhuma acýdý gözyaþlarýný indirdi O an tamda isyan edecektim ki irkildi bedenim, titredi ruhum. Sen geldin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Deniz Pınar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.