mütemadiyen yokuþlarýna piþmanlýk iter yüzüm
aksi gibi güncelerinde zamansal boþluk birikir teker teker
çoðul ekli acýlarýn içli haykýrýþlarý
saðýr þiirin naðmeleriyle usulca yok oluverir
kendi noktalama iþaretlerinde sonlanýr
virgül almaz tamamlananlar
noktayla aðýrlaþýrlar
telmih üzerine açýklanýr paragraflar dolusu sayfalar
yazarýn eli uzun
parmaklarý ince
sessizce siner dizelere
ansýzýn özgür kalmýþ köleler gibi doluþuverir þehrine
bakarsýn çöker zirve
yýðýlýverir üzerine camdan bilye
çoðaldýkça hasadý yapýlmýþ tarla satýrlarý
ayaðýnda çýban biten martýlar gelir gizlice içine
masum sözlerinde
kirlenir kafiye
ne zengin
ne tam
ne yarým
sadece cinas kalýr geriye
cinlerin asýlýr sen sustukça iplere
gider gider
gelmez silsile
yalpa vurulan usun
karanlýkta o berduþ çöl gezgini misali öykülere sýzar
zühre ile aydýnlýk vursa da yola
acýtýr canýný bir kere çukurda
sinsi gök kubbeler
yýldýzlardan sorulur
sebepsiz oyunlarda
bensiz için kaybolur
toz olur
gerçeklerin bir yüzü görebildiðin kadar ak
bir yüzü göremediðin kadar kara
hatýrladýkça
kanar durur o yara
bitmiþ olan tedirgin bir eke kilitlenmiþ kalmýþ giderken
zaman zaman kendi k/iplerinde idam edilir
andýkça eskileri
eksilir
yenileri
küsüp giderse eðer þimdi
geçmiþ asil bir yaprak gibi yanýmýzda salýnýr
gelecek alýr boynunu celladýn kapýsýna koyar
geçmiþte kalmazsa eðer anýlar
bizi hep kötülükler karþýlar
iyilikler ve yenilikler yoksunlaþýrlar
mütemadiyen yokuþlarýna piþmanlýk iter yüzüm
çekimlenmiþ yakamoz tarihinde dinlenir hüznüm
aniden aklýma geldikçe hatýralar
süzülürüm
üzülürüm
dökülür sonra inceden yaðmurlar
bende
senden habersiz
içimi söndürürüm...
(Ýlknur Karaca)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.