Canýn acýyor farkýndayým.
Sýradaki þarký çok sýradan bunu da biliyorum ama canýmý vermek üzereyim þu an.
Gitme...
Bana ne kadar ihtiyacýn yoksa o kadar muhtacým sana.
Aþkýn dokuz doðurduðu bu mevsimde baharlar yalan.
Gülüþler sahte.
Seni anlatamam, imkansýzý isteme benden ,
Eylül kapýda , býrak bu inadý da gitme...
Tarifi yok bu hüznün.
Yeni bir alfabe inþa etmek lazým.
peki ,tamam hazýrým ben buna.
Ama daha önceki yazdýklarým yitirecek anlamýný.
Hayatýn anlamýyken alfabemin can damarý olacaksýn vuslatla son bulacak hüznüme.
Belki saklý kalmýþ bir þeyler vardýr hala.
Saklama !
Bir isim...
Bir yaþanmýþlýk , bir kaç hatýra.
Belki piþmanlýk ,
belkide iç çekiþ...
Yaþanmayan arzular yada fýrsat verilmeyen düþlerin vardýr misal.
Her þey ama her þey dilinle dudaklarýn arasýnda kalbine ulaþan bir damarda mekik dokuyor ve bu benim canýmý acýtýyor.
Ya bitir o damarýn iþlevini yada kes at adýmý bastýðýn kangren olmaya mahkum yaraný.
Yoksa seni daha çok sevip daha çok acý çekeceðim.
Daha çok baðlanacaðým sana.
Lütfen...
Ya dindir þu beynime karargah kurmuþ içinden çýkýlmayan düþünceleri.
Yada uzatmadan ellerini , git benden.
Sadece git.
Çünkü göðsümdeki yaraya her dokunduðunda.
Geçmiþin köhne yaþanmýþlýklarýn da var olan bir militan can veriyor ,yitik kalbimin hayýrsýz sevdalarýndan.
Birileri öldükçe baþrol de oynama yüzden yüzüme çarpýyor.
Hayýr , hayýr.
Kan kaybetmiyorum ’’kanýmý sen ziyan ediyorsun.’’
/
Hayýr !
boþ ver yalandý.
Yalanlarýnýn caný cinnet saatime.
Gözlerinin feri cehennemime.
Sen yeter ki gitme.
Bak gökyüzü geceye raðmen ne güzel seviþiyor yýldýzlarla.
Susma , sadece sarýlmak istiyorum sana.
Öpebilirim belki , belkide...
Tamam vazgeçtim.
Bak karanlýk büyülü bir tablo gibi dudaklarýn ise en usta ressama taþ çýkartacak gibi duruyor.
Hayýr öpemem.
Dokunamam ben sana
Sadece uyuyalým olmaz mý.
Ayný rüyada fakat farklý yastýklarda olsun baþýmýz.
Uzaklarda da olsan çok hoþ kokuyor saçlarýn.
Sesin bir mahkumun son dileðinde ki titreklikle yarýþýyor.
Biliyorum býrakamazsýn beni.
Yahut , tam böyle miydi bilmiyorum ama...
gitme.
Hem dil altý özlemlerim var benim.
Beni seviyor musun sorusuna vereceðim binlerce cevap.
Yüzlerce adým atmalýyým sana ,
kavuþmak adýna,
dar , varoþlarýn çýðlýklarý kopan sokaklarda.
Sýrasý deðil ayrýlýðýn.
Daha alfabeye kumar öðreteceðim ben.
Masada kalacak, borçlu þiirler yazýlmadý henüz...
Tut bir tutam saçýnla kapat kýsmetimi.
yok olmuyor...
yine yüz üstü düþüyorum.
Yüz üstü býrakma kalbimi , kal - gitme.
Þayet gidersen..
Bir þair daha ölür.
Þiirleri tozlu sayfalarý aralayýp gün ýþýðýna merhaba der.
Ve bir þair ölür , þiirleri karanfil olur...
Oysa karanfiller seninle güzel gitme.
Gitme...
Doðan Yücetaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.