MEÇHULE GİDEN YOL

bu ateþi kim yaktý içimize
kim kardeþ olmadýðýmýzý söyledi bize
neden, niçin inandýk bu masallara biz de?
Habil ile Kabil körlüðü bürümüþ gözümüzü
bir yýlan bin çoðalmýþ içimizde


bizler ki ,delik çarýklarýmýzla
kurtuluþ savaþýmýzda
kaðný arabalarýný çekmiþ
elimizin sýcaklýðýyla doymuþ
dilimizin sözüyle susuzluðumuzu saðaltmýþýz
aðzýmýzdan dökülen kana bakmadan
son soluðumuza dek yürümüþüz…

dünyanýn yönünü unutanlar
unutturmaya çalýþýyorlar bize de

þimdi gece
bir konvoy uzuyor yol boyu
gövdeleri bayraklara sarýlý
yürekleri dað kadar yüce

gözlerinde en iþlek caddelerin ýþýklarý
ceplerine doldurduklarý günü avuç avuç
serperken etrafa
topraða yakýn olduklarýný bile bile
baðýrýyorlar çýðlýk çýðlýða

sabret yurdum g e l i y o r u z
korku salacaðýz taþ kalplere
yemin ettik
kalleþlere býrakmak yok mazlumun ahýný

ve sonra
durmadan ölecek arkadakiler
yine ayný sahne ayný resimler
tükenmeyecek yaslý avazlar

gelmeyecek bahar ötmeyecek kuþlar
yeþermeyecek bir daha yaþam
bükülecek gelinciklerin boynu
azalmayacak kalpteki aðýrlýk

ay kararýp yýldýzlar sönecek
güneþ zaten hiç doðmayacak
dünya tepetaklak dönecek...
biliyorum biliyoruz bunu

yolculuk vakti /kapý eþiði
sýrtýndaki hüzünden
yorgun çýnar gibi devrilirken ana
son yaprakla bir þarký sözü dökülür
genç fidanýn dilinden

“hakkýný helâl et askerim ana”

gerisi meçhulde uzak günler
Tanrým biz böyle miydik bir zamanlar?


Hâdiye Kaptan
c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.





Sosyal Medyada Paylaşın: