çocukken küserdik seninle girmezdin oyuna ben varken büzüp dudaðýný küskün beklerdin köþede bilinirse küslüðümüz sen oyundayken asla oyuna alýnmazdým ben sen herkesin sevgilisi ben herkesin hiç kimsesi olurdum senin yüzünden
bir kenarda beklerdim içimi çekerek küskün utanýrdým aðlamaktan düþmesin diye damlalar gözümden titrerdi kirpiklerim ýsýrýp dururdum parmaklarýmý böyle baþladým týrnaklarýmý yemeye oysa ki tutunmak için hayata güçlü olmalýydý týrnaklarým güçsüz kaldý, senin yüzünden
rengarenk misketlerle oynardýn rengarenkti uçurtmalarýn söz vermiþtin bir gün hatýrlar mýsýn? nisan yaðmuru ardýndan çýkan gökkuþaðýna bakýp uçurtmam gökkuþaðýna takýlsýn istiyorum demiþtin gökkuþaðýný ipimle aþaðý çekip tüm dünyayý rengarenk boyayacaðým
/i mgelem dünyamýn gökkuþaðý çocuðu sen hala rengarenk öyle canlý dururken hayalimde anýlarým neden hep siyah/beyaz.
çocuktuk ikimizde ne çocukluklar yaptýk küslük uzamasýn diye hep ben uzattým ellerimi isteksizce asýp suratýný, omuz silker, döner arkaný giderdin eðilirdi baþým, utanýrdým...
aniden döner gelirdin sonra birde özür dilerdin sahi ben mi seni çok sevdim, sen mi beni...
nasýl güvenmiþsem sana þimdilerde sözün düþüyorda aklýma bekliyorum çocukça kapkara bahtýmýn tek aydýnlýðý tutunduðum en samimi dilek bir dua gibi uçurtmanýn gökkuþaðýna takýlmasýný bekliyorum bahtýmýzý, dünyamýzý gökkuþaðýna boya diye
/hey gökkuþaðý çocuk ne olur, sýký tut uçurtmanýn ipini senin o masum dileklerinle ayakta dünya/
Zeynep Özmen Sosyal Medyada Paylaşın:
Yakamozmavisi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.