MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Yağmur öncesi 2
glenay

Yağmur öncesi 2





3

bir damla düþüyor,kara buluttan aðýr
armutun yapraðýndan topraða
susuzluðu çatlayan toprak
bir define bulmuþca
dikiyorum gözlerimi inecek damlalara
yaðmur çok yaðmalý
bolluk olmalý dünya deyip duruyorum
kim çýkarsa karþýma


kapý önlerini sulamýþ kasabamýn kadýnlarý
týð, þiþ, patiska ellerinde
gülücük iþliyorlar
anlamýndan uzak her tür özgürlüðün
burunlarýnda duvardaki tezeklerin kokularý
sivrisineklerin ýsýrdýðý yerleri kaþýyorlar
tekdüze yaz günleri
ýrgat gitmeler, ne piþireceðiz telâþý
güneþten daha kýrmýzý yüzleri
ellerinden daha ýþýklý
batýrýyorlar týðlarýný beyaz dantellere
bu yýl gine yazýldýn mý okuma kurslarýna
- amaan, kim gidecek iþten , güçten
deyip duruyorlar

güneþ gitgide yükseliyor yaþmaklarýndan
sülük yapýþtýrýyorlar aðrýlý bacaklarýna
bahçe duvarýnda beyaz fatmacýk çiçekleri
kalemimde hüzün oyalanýyor
yazýyorum


4


oturup durmanýn hüznü sarýyor
bahçedeki sarmaþýklar gibi düþüncemi
yýkýlýp yeniden yapýlmasý gerek
çok þeyler var

bir kaç yýl sonra meyve verecek bir fidan dikmek
iki taþýn arasýnda
köprü kurmak boðulan karýncalara
eskiyor yeni yapraklar
dün açan çiçekler/ insanlar
aðaç kabuðundan tez eskiyorlar


gün doðuyor yeni
her gün baþka birileri doðuyor
yepyeni dünya için
bir giysi dikiyorlar
ölüme, ayrýlýða
iþkenceye, savaþa nokta koymaya


nokta
dört duvar arasýnda oturup durmama
aðýrlaþýyor kara bulut
damlayacak birazdan sarý çiçeðime
eritecek taþý topraðý
ölü yapraklar açacak gözlerini


5


gözünü açmaya korkak ýþýk
sözde yaþam yanlýsý
kýrýlmanmýþ ceviz kývrýmlarý içinde
küçük taþla kýrýlýr þimdi, ince kabuðu
eziklik neymiþ görür
saða ve sola kaymayan
bilgi zeytininden yapýlmýþ sabun
erir güneþin altýnda
anlar gerçek ölümü
zincirlerle baðlý ellerini
kanatarak kesecek dev


ne ki benim gölgem
kendi ayaklarýmýn altýndan
kalkmayý denesin ilkin
belki tümdür belki deðil
bulutlar daha aðýr
göz altlarýna çöken halkalardan
sesler duygusuz, saðýr
taþ merdiven
yýkandýðýný, tozlandýðýný anlamayan
sesler bizi söylemiyor


boðulmayýz bir kaþýk suda
su biziz
ýrmak
deniz
aðaç içimli göl
bir deðirmen
bir ark
dere, saz elli
kimse bizden geçemez


benden çýkar bize girer gölgem
oluþturur gölgelerimiz
halkýmýza ulaþan su yollarýný
deyip duruyorum


2. 8. 1986 / Nazik Gülünay



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.