1
arar dururum
baðnaz hocalarýn çivilediði
dört dörtlük ellerim nerde?
bir tel görünmeyen baþýmýn içinde
dönüp duran genç dürtüler
aðlamamak için diþlerimi sýkýyorum
nasýr baðlasýn sinirlerim
duvar yapýcýlar, ustalar, ameleler
yetmiyor yüzümü peçelemeye duvarlarýnz
yetmiyor
ellerimi kesmeye
düþleimi öldüremedi ahiret zebanileri
özgürlük yýldýzýný kýrpanlar
kanatlarýma ekleyeceðim yeni kanatlar nerde?
göðün maviliði eksik
güneþin sýcaklýðý
pýr pýr yýdýzlar gecede
kayan yýldýzlara bakýp aðlamamak için
saçlarýmý döküyorum
beyazlar ekliyorum karanlýðýna
dört yoz duvar kelebeksiz, güneþsiz
çekmeye çabalýyorum çivili ellerimi
su çeker gibi kuyudan
dökülsem
düz lekesiz topraða
çatlaklarýn içinde bu yaz tohumlarý
oyuklarýn altýnda toprak karýþtýran solucanlar
kýpýr kýpýr
baþlangýcý þiirin
küflü baðlar ayaklarýmda
yönümü arýyorum aðaç yosunlarýndan
televizyonda makinalar, robotlar ülkesi japonya
ellerinden toprak yaratan
uzatsam ayaðýmý dört duvarlý kapýdan
uçurumlar hazýr diyor
aðýz birliði yapan herkes
kendi varlýklarýný örtbas etmiþ
bir fasulye sýrýðýnda sallanan döller
topraða ekince baþka sýrýkta
arka plânda gölge elleri
dev anasý gölgesi deðil el gölgeleri
kuramamýþlar sendikalarý
lâle devri sefalarý altýn
kayýkta sultanlar, sýrmalý kaftanlar
ön plânda ýþýklý, lâleli saray
geçmiþ osmanlý geceleri
duvarýmý ören benim
gölge eden, ellerimi
delsem bu köhne duvarlarý
güneþ ve kelebeklerle dolsa sinmiþliðim
görseler elimden gelen iþi
dokusam kilimin son örneðini
fabrikada iþçiyim
ayaðýmý kapmýþ makina
sus- pus payý gülümseme
ve...
cebime üç beþ lira
2
kelebeksiz dört yoz duvar
suyu, güneþi çalýnan
bir kitap bulmaya uðraþýyorum gecede
iðne iplik bir kitap
çözülsün ýþýk ilmekleri
okutulmayan kýzlarýn evinde
durmaksýzýýn aþeren anneler
bilinçsiz bebe doðuran
asker sokaklarýn evleri
þimdi dibektaþýnda dövülen baþ
ah, o yolunan saç!
gidip de gelmeyenlerin duvarlarý evleri
delirenleri almanya’nýn
ne türk ne alman, ne olaðan
süslü çerçeve içinde dik durmaya
gülümsemeye çalýþan bir insan
yabanýn alt katlarý
( fukaralýktan oruç tutar, namaz kýlarmýþýz
be ayþe teyze
nerde bizim aç- açýk tahtayazý
nerde köln)
susuz dere yataðý bildim bileli
ki öðrenemedik hangi mantar zehirli
daha yakýlýr tezekler
kýzlar haným, oðlanlar aða
yýldýzlý göklerin altýnda
(çiðnerler kasnaklar içinde gübreyi )
yýldýzsýz insanlar
kýzlar kocaya, oðlanlar almanya^ya
kapaðý açýk bekler, okunacak kitaplar
yuva yapar böcekler tozlu sayfalarýna
itiþir kakýþýrlar birbirleriyle
soðuk aldý süpürge!
çekilmiþ kitaplar yedi kat göðe
katýk yok sabah, çayýn yanýna
ne yiyeceðiz
beþ bin eksik versek bu ay kirayý
bir gelse pancar zamaný
kim sayar yakan güneþi
çýkar dört duvarýn içinden
derisi ayakkabý köselesine dönen
Nazik Gülünay / 6. 8.1986
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.