Yutkunmaya bile geç kalýyorum, Tükürüðüm son anda, salise kadar kýsa bir sürede, Yapýþýyor boðazýma, Boðuluyorum. Tükürüklerim bile geç kalýyor
Yevmiyeli gecelerime, Ödünç alýnmýþ hayattan alýntý zamanlar ekliyorum. Borç alýnmýþ hayalin çýkýyor her defasýnda karþýma, Yüreðimden alacaklý gibi, Korkuyorum olur-olmaz zamanlarda karþýma çýkmana.
Tam da borçlu birine yakýþýr, Vuslatý yarým býrakýp gitme vakti. Ne zaman gideceðini bilemediðim zamanlar biriktiriyorum, Yüzü dönmüþ yokluðunun Gözleri oyulmuþ.
Adýmlarýmýz yavaþ da olsa, hýzlý da olsa düþüyoruz her sabah Günün aydýnlýk kucaðýna Ve terk ediyoruz geceyi Ödünç alýnan hayalleri unutuyoruz dokunduðumuz yerde. Geceler uzamaz aslýnda Biz uzanýrýz sabahlara.
-“Neyin var senin” diyen herkese, -“Elinin körü var” diyesim var.
Elinin körü var, Elin kör çünkü Ya da ben körüm. Ellerini ellerimde hissedemeyen ben, Kimin eli daha kör?
Kim daha az dokunuyor, Daha az dokunmak istiyor? Kimin elleri hayal kuruyor Tutmak istediði elleri avuçlarýna alýp, Geceyi söndürüp, Kim sabahýn koynuna daha çok düþmek istiyor? Uyanýp rüyadan, Kim daha çok gebe güneþe? Hangi düþler daha iðreti, Hangi geceler?
Ayak izlerimiz Gidiþin ardýndan kaç saatte silinir? Rüzgar hangimizin ayak izine musallat olur? Bu gidiþ kaç geliþi siler?
Bilmiyorum! Aklýmdaki matematik hesaplayamýyor bunlarý, En iyisi kalk, þimdi git Kalk oturduðun düþüncelerimden.
Yaþadýklarým sana dair, Yazdýklarým bize.
Sen diye baþladýðým cümleler, Siz diye bitiyor. Siz demeyi öðrendiðimden beri, Sen olmayý becerememiþ bir siz var artýk karþýmda.
Yazdýklarým size dair, Yaþadýklarým biz’in içine ekleyemediðim, Hep bir tarafý açýkta kalan Kendime ait.
Sekiz Aðustos Ýki Bin On Ýki 12 00 Nevin Akbulut
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kıpkırmızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.