Kapanmayan yaralarla, -ki kapanmadýðý için unutulmaz! Daha bir deðerlidir kapanamadýðý için Aðzý açýk yaralarýn, Kanamaya yüz tutmuþ. Günler öncesinden hazýrdýr kanamaya Ve saatler geçmek bilmez. Kanayamadýðý için biraz öksüzdür yaralar Ve kapanmadýðý için deðerlidir.
//Yarama elin deðdiði için seviyorum yaramý, Yârimden ötürü.//
-Unutalým desem yaralarý Unutulmayan yerinden baþlasak acýtmaya Ve kanatmaya. Gün batýmýna çýkarsak sonra, Kurutsak güneþ batarken, Fazla acýtmadan.
Unutalým her þeyi yeniden, Eskimiþ caddelerde eskiyelim biraz daha Yaralarýmýza aldýrmadan. Yarasýzmýþýz gibi yapalým, Yarasýz ve yarsýz. //Yara yoksa yarin elinde, Yar olmamýn da anlamý yoktur.//
-Unutalým desem yaralarý, Çok mu umursamaz olurum bedenime?
Tenimizi unutsak, kokan yerinden Ellerimizi unutsak, tutan yerinden Ayaklarýmýzý unutsak, yürüyen yerinden, Çünkü unutulmaz Baþka türlü yok sayýlmaz yaralar.
Tümünü atmak gerekir, Yaranýn olduðu yeri kesip atmak Olduðu yeri de unutmak gerekir, Hangi kalpteyse yara, Nerdeyse, Hangi uzuvdaysa.
Tüm çýplak yüreklerle vedalaþtým, Kýrmýzý kalbimi tam orta yerinden iðneyle delip astým, Elimde çocukluðumdan kalma tükenmez kalem ile yapýlmýþ Mavi bir kalp Elim büyüdükçe kalbim küçüldü. Silinse de görürüm ben Tükenmez yürekle çizilmiþti.
Ýki yürek yine bir olsak, Unutsak gezdiðimiz kalabalýk sokaklarý Þimdi boþ yolda tekrar el ele yürüsek Bitmeyecek gibi.
Özlemlerin en güzeliydi sana duyulan, Zamansýz ve hazýrlýksýz bir nefes alma ihtiyacý duyduðum, Gözlerinden geçerken, Ellerinde tutarken, Gözlerinden düþmemek içindi Tüm dokunuþlarým.
Tüm aþklarda yorgun düþmüþ kelimelerin, Terk etsin baþka avuçlarý. Ve baþka yollarda koþmaktan tozlu ayaklarýn, Tek bir aþka varmak için, Koþsun adýmlarýn.
Acele et! Unutmak için, Unutulmak için. Önce anlamak için acele et Sonra anladýklarýný unutmak için. Ama önce anla!
Bir yarayým avuçlarýna karanfil doluyorum, Günü beklemekten yorgun yüzüm Güneþi beklemekten kuruyan gözlerim Söylenmeyi bekleyen, bozuk cümlelerim var.
Sevda tutmaktan yaþlý ellerim, Sana baðladýðým yüreðim var. Yârimin elinin deðdiði Çok eski bir yaram var, Ýþte tam burada, þuramda Kanamayý bekleyen.
Altý Aðustos Ýki Bin On Ýki 13 20 Nevin Akbulut
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kıpkırmızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.