sen giderdin
nilüferler keserdi bileklerini
ben gözlerimi yumardým
gece olurdu sensizliðim
mevsimler deðiþir
uçurum olurdu uzaklýðýn
sýcaklýðýn kalýrdý tenimde
kýþ gelir
bir bulut kaplardý gökyüzünü
entarisinden çýkarýp göðüslerini
ýslatýrdý çocuklarýnýn yeryüzünü
sýðýndýðým duldayý sel basar
yeniden kanardý yaram
kalburdan geçip
elekte sýkýþýrdý çýðlýðým
acýnýn tetiði düþer
bedenim kokusunu yitirir
sesim melodisini boðardý
otopsi yapýlýr
faili gözlerinin olduðu meçhul bir cinayet
tanýsý yazardý raporda
bir feriþte
bakar dosyama
“kapanmaz gözlerin açtýðý yaralar” der
aðlardý
bir de seni sayardý günahlarýmdan
yasaklý bir kitap olurdu bedenim
araf’ta bile toplatýlýrdým
...uyandým
gecenin bir yarýsýnda
kan ter içinde
Beckett’in
sözleri geldi aklýma
“Hep denedin. Hep yenildin.
Olsun. Gene dene, gene yenil.”
Sýtký Özkaya
26.07.12-Antalya