-unutma
denize düþen her damla tuzlanýr-
yaðarsýn da yaðmasýna
yaðdýkça
yýkanýr dað taþ toprak
akar yüzlerdeki maskeler
geride derviþler misali dostluklar kalýr
gidersin de gitmesine
herkes üzülür
sarýlýrlar sarmaþýklar gibi boynuna
gittikçe uzaklaþýr da tren
dudaklarýnda
sevdiklerinden bulaþan baharat kalýr
unutursun unutmasýna
bir meltem çýkar temmuzda
parkta bir uçurtma havalanýr
salarsýn düþüncelerini gökyüzüne
düþlerim bulutlarda
aþkýn yüreðinde hükümlü kalýr
herkesi
aðlamakla hüzünlü
gülmekle mutlu
yaþamakla suçlu
ölmekle tutukludur sanýrsýn
suçlarsýn suçlamasýna da...
birinin mendilinde bir leke kalýr
ama isyan
ama isyan
asalet gibi durur alnýnda
kimliðindeki el yazýn olur
nüshasý resmi tutanaklarda
aslý mazlumlarýn yüreðinde fiþli kalýr
ah dostum
zýtlar da kardeþ olur
kuzeyle güney gibi
gün olacak
fýrtýnalar örtüneceksin
gün olacak
mistik bir dinginlikte yýkanacaksýn
asýl olan
salaþ bir ömürde yitirmek deðil kimliðini
ömrünün içinden
bazen yarlara çarpa çarpa
bazen söðütlerin saçlarýný yýkaya yýkaya
gönlünü yaslayýp nilüferlere
denizlere akabilmektir çaðýldayan su gibi
Sýtký ÖZKAYA
12.07.12-Antalya