Kýrmýzý duvarlar Ve on beþ saat Seninle hala o on beþ saatteyiz Üstünden pek çok d-üzüþme geçse de Gözlerimizin hiç nedensiz daldýðý boþluklarda Yine birbirimizle seviþmekteyiz
Ayný ter Ayný koku Ayný tutkuyla
Sen giderken Öyle çok istemiþtim ki Bir gölgeyi kalýn ensesinden yakalayýp O duvarlara sabitlemeyi Gitme demeyi Eritmedik daha yediðimiz son yemeði
Yapamadým
Karanlýktaysa bir insan Kendi gölgesine bile tutunamýyor Seviþirken bir baþkasýyla Var olan tüm ýþýklarý kapatýp Öyle giriyor aslýnda kendi kendinin koynuna Sonra ne yediyse geri geliyor midesinden kursaðýna
Bir öðürmelik refleks oluyor tüm yaþadýklarý Kusuyor ama aðlamýyor artýk kimsenin kucaðýna
fhrn-mç-jir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Jir gnsk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.