Bir dostun yarasýndan geliyor sesim
Bir körün parmak uçlarý kadar hassas ve güçlü…
I-
-özlüyor insan doðrusu kalemin flu sesini...
Ayaða kalk þair
Bak martý
Bak eylül
Bak acý ve gölgesi aþk, yuva yapmýþ
Bir þiirin iç sesine
Ve sütten yeni kesilmiþ zamanlar büyütüyor gözlerimin rahlesinde…
Gün yolu
Uzak bir þehir
Ve son gölgeden geçiyor adýn
Uzak bir dilde susulmuþ nazenin bir gonca buklesi gibi
Bir dudak kývrýmýndan düþüveriyor gamzemin avuçlarýna
-Ve ben, hep ayný þehre uzak duruyorum
Martýlarý sen uçan
Denizi gözlerinde mavileþen
Gecesinde adýn adýn dolaþan
Yýldýzlarý çekik gözlü / hep ayný nehre akan
O þehirde yüzün açan güller soluyorum
Rayihasý sen kokan…
Ve!
Ben yine ayný senim
Hani o bildiðin eskici þiirleri yazan
Aþkýn renklerini pigmentlerine ayýrarak, eline yüzüne bulaþtýran
Kendine kavgacý
Kendine küs
ve hayatý dikine koþan
Aklý senle yorgun
Senle dingin
-o kapýsýnýn kilidi kýrk yerinden kýrýk, bir kalbin bekçisi…
Her bilmediðin
Bildiðin gibi iþte
-Dil içinde, bin fil sürüsünü susturup da
Gözlerin lehçesiyle aþk demeyi, ar saydýk...
Yaraya yâr
Yâr’a yanýk beyaz dedik de, kara demeyi ar saydýk...
II-
-özlüyor insan doðrusu kalemin kadirþinas sesini...
Dinle þair
Bu bir Leyla söylencesi
Aþk ertesi, sen dönencesi
Bak kelime cellatlarý cümleleri infaz ediyor yine
Göðün isyaný, yokluðunun karanlýðýnda aðlýyor
Bir þiir bahþet parmak uçlarýndan süzülen
Harflerin yaðmurlarýndan rahmet yaðsýn içimizin vahalarýna
Gün yorgunu
Ketum yaralarýn tene bulaþmýþ izi var dolumlarýmýzda
Aþýnmýþ bir yokluða gamzeli sesler taþýyan / sen artýðý
Gözlerinden bulaþmýþ ýrsi boþluklarda büyüdükçe hançerleþen
Yatýþmaz aðrýlar birikirken duvarlarýn ciðerine
Künyesine çið yaðmurlar taþýyan þair
-bak!
Sen yorgunu dizeler kýmýldýyor içimde…
-hani bir damla suyduk!
Bak ateþe râm oldu içimiz
Bu köz, bu duman, bak yanýk al güller açýyor tenim
Sen yangýnlarýna…
Beklet soluðunu
Dönülmez sözlerden arta kaldým
Dünden kaldým sana, bugünden yaslandým
Tut ve ertele piþmanlýklarý
Sicim gibi ömrüne düþen suçlarýn aðýrlýðýný indir omuzlarýndan
Senin sisin benim kýrýlma anýmdýr aynada
Çürüyor her güz ertesi sardunyalar
Ölüme yaklaþan her mevsim sende hayat buluyor
Yaþamak dediðin karlarda açan gökkuþaðý gibi
Dudaðýnda iç bükey gülümseyiþi oluyor yüzünün
Ve…
Ben yine ayný biz
Ýçini bir ýrmaðýn buðusuna hiç dökmemiþ
Sana sancýyan kalbin kýrýk omurgasýnda
Hayatý enine yaþayan telaþlarla
-ve aklý senle kavgalý
Duvarlarý kýrk yerinden yamalý bir ruhun yorgun iþçisi
Her þey
Bildiðin gibi yavan
Bilmediðin kadar sensizlik sessizliði
-ve hiçbir zaman kadrajýnda
Aþka iflah olmayan binbir gece mafsalý...
III-
-ah, yanýk beyazým
Eskiye küllenen aþk yansýsý
Senden inen her kelime, dergâh-ý sancýya secde durdurur
Ne çok taþ kesilir kavlim, dilim Lâl-i kalbe kefen soyundurur…
Gel!
Gök görmez bir yer bulalým
Aykýrý bir yazgý bizimkisi / aþka oranla orantýsýz yazýlalým Levh-i Mahfuza
Temmuz’2012
Fulya CODAL & Abdulkadir BOSTAN
Seslendirenler; Çimlerin Melodisi & Þimo
Emeði geçen dostlara sonsuz teþekkürlerimle…