tamam karanlýktý
ama sen
vuslat için býrak þafaðý
ayýn þavkýný bile beklemedin
þimdi ben
cebimde býçaklanmýþ kýrmýzý bir gülle
geceyi tükürüyorum sokaklara
bir temmuz yanýyor içimde
ihaneti hiç düþünmeden
sana bir sevda eskitiyorum yüreðimde
firardasýn
güneþe sataþacaksýn bir gün
güz de gelecek
geçtiðin yollar üþüyecek
ve biz
bir daðda iki meþe aðacý gibi
düþen yapraklarýmýzýn ecelini gördükçe
iklimsiz bir saðanakta ýslanýp
humuslu toprak gibi kokacaðýz
belki de ben
gördüðüm düþlere yaslanýyorum
ama sen
ürkek bir ardýç kuþu gibi güzel
ve hâlâ güneþ kadar yurtsuzsun
sur diplerinde üþüyen
kil tabletler gibi hep seni yazacaðým
kuþlar göçecek
bulutlar talan olacak
rüzgar yollara düþecek
aðulu bir sevinç olacak yalnýzlýðým
suretin bende kalacak
çünkü
aþk iki nüshaysa hükümlüdür
say ki
yalancý bahara kanan
bir badem aðacýyým
ya da yüce dað baþlarýnda
onca vartalar atlatan ulu bir sedir aðacý
velâkin
önce güller solar
sonra kýrlangýçlar gider
dayanýr kapýya kýþ
aslýnda
kelebek kokar bütün aþklar
firar etmeyeceðim sensiz
her gece mehtaba dikip baþýmý
umutla aþk dizeceðim yýldýzlardan
þimdi
ömrümün kuytusunun son faslýnda
zakkum çiçeklerinden çay demledim
metcezirde bir dalga gibiyim
ne içecek kadar cesurum
ne dökecek kadar korkak
sadece avuçlarýmda yanan bir þuleyim
firar iki kiþilikse vuslat kokar
Sýtký ÖZKAYA
8.07.2012/Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.