MERYEM
Meryem Ana çekildi ýssýz bir köþeye
Sýðýndý yalnýzlýðýna
Sýðýndý Yaradan’a...
Hak’tan armaðandý taþýdýðý
Ruhullah için seçilmiþti o masum güzel
Teslimiyeti sonsuzdu
Doðmadan adanmýþtý beytül makdise
Hanna’nýn gözbebeði...
Kuþ yavrusuna özenen anneye hediyesiydi Rabbin
Gözü gönlü âma olan ne bilsin
Ondaki anlamý ve güzelliði ...
Bir hurma dalýna yaslandý Meryem,
Keþke, bu baþýma geleceðine ölseydim,
Unutulup gitseydim, diyordu hüzünlü gözlerle
Ilýk gözyaþlarý süzüldü beyaz teninden
Merhametli Rab seslendi ona, sakýn üzülme!
Irmaklar akýttým yanýndan
Hurmalar fýþkýrsýn dalýndan
Taze ve olgun hurmalarý yedi, güç bulsun diye
Mahzun olma ey Meryem,
Taþýdýðýn emanet cihanlara deðer elbet
Ve doðdu o güzeller güzeli
Ýnsanlar uzaktý anlamaktan onu
Dua etti rabbine sýðýndý
Ýftiralar çýktý ayyuka...
Beþikteki güzel konuþtu, Meryem sustu
Konuþmaya oruçluydu.
Bebek Ýsa þöyle diyordu:
"Ben þüphesiz Allah’ýn kuluyum.
Bana kitap verildi ve beni peygamber yaptý.
Nerede olursam olayým,
beni mübarek kýldý.
Yaþadýðým müddetçe de
namaz kýlmamý
ve zekat vermemi emretti.
Bir de anneme hürmetkâr kýldý.
Beni asla zalim ve isyankâr yapmadý.
Doðduðum gün,
öleceðim gün
ve dirileceðim gün
Allah bana selam ve emniyet vermiþtir"
MKF
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.