GECE FISILTILARI

unuttu onlarý yaþam
var olmayan dünyalarýnda babalarý yitik bahar
baþlarýnda kendi/ni okþayan elleri
yüzlerinden silinmeyen taze ölüm izleriyle
yalnýzlýðýn uzayan gölgesinde
düþ aðacýnýn fýrtýnada dökülen son yapraðýný arýyorlar

cennet düþlerini çalan
cehennem ateþi

acýlar avcýlar gibi acýmasýzca gelirken üstlerine
bakýþýn karanlýðýnda
varlýðýn yokluðunu bulmak ne acý

bir bebeðin saydam kýrýlganlýðýndalar hâlâ
ölümün gelgitlerindeki girdapta
tutsak bir kuþ gibi çýrpýnýrken acýyla
durmaksýzýn geceye koþmaktan yorgun
tek melânkoliyle sýrdaþ
duvarda asýlý mülteci takvimlerinde
hep bir hiçliði buluyorlar
ve
ceplerinde birikmiþ mendilleriyle
tuzlu su ile yýkýyorlar yaralarýný

geçmiþi kafese kapatmak mümkün deðil
mümkün deðil bu barut yanýklarýnýn geçmesi
gece fýsýltýlarýný yaþamlarýna yollayan
o baðnaz dilleri asla unutmayacaklar!...



Hâdiye Kaptan
c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Sosyal Medyada Paylaşın: