hâlâ dinliyor musun
sisli daðlarýn nihavent türküsünü
hâlâ boranlý mý yamaçlarý memleketimin
oysa ne çok yakýndýk ýhlamur kokulu sabahlara
yýldýz soluklu þehla gecelerde
ne çok uzaktýk siyah feraceli korkulara
oy sevdasýna yandýðým
ben hâlâ karanfil ekiyorum arka bahçeme
barýþtan korkan hükümranlara inat
ve hâlâ künyesine kan damlýyor yoksul coðrafyamýn
göðsümde çeyrek asýr büyüyen yara gibi
açýk mezarlar duruyor karaaðaç diplerinde
kimlikleri yaðmalanmýþ
cesetler vuruyor ay’ýn karanlýk yüzüne
helak olan kavimlerin
kan revan çýðlýklarýnda boðuluyor
çorak düþlerim
kutsal asalarýný kýrýyor tanrýlar
firavun fýsýltýlar hükmediyor güneþime
yemyeþil kahýr kusuyor nil
lanetli gölgeler düþüyor
bahar gözlü çocuklarýn peþine
oy yönsüz rüzgârlara aldanmýþ rüzgâr gülüm
oysa ne çok hazirandýk turna mevsiminde
ne çok kiraz
ne çok güvercin kaldýrýrdýk maviliklere
eðlen biraz
bir yol olmalý dehliz gözlerinden öteye
bir yol ki yýldýz yýldýz
ay aydýn
sensizliðin koynunda yatmak mý zor olan
yoksa göveren acýya uyanmak mý bilmem
dilimde çoðalan mavi umman
sahi neydi adýn
22.haziran.2012 braunschweig
nuriye zeybek
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.