Yaban/cı

Ayaklarýmýn altýnda yükselen kaldýrým taþlarý
insan yutan,
gecemsi uzun ,ince, dar sokaklar
sýcak rüzgar dudaklarýmý öper, çatlatýr
güneþ gölgeme küs
içimde çöreklenmiþ ölüm fýsýltýlarý
Kendi resmi tabutuma omuz verir hayallerim
uðursuz on üç ama kutsal gecede bilmem ki kaç kiþiyle
Özgürlük cayýr cayýr yanar



her dilde ayný aðlar anlam
anlamý tek kanamalý bir gecedir dilin
yitirilir insanlýk bir depremle
ve sukutsal bedenleþilir çift karakterli
kýþ akþamlarýnda.
Ellerin soðuk gözlerin donuk
beklemsiz devriþirilmiþ
çokça anlamsýz kullanýlmýþ acýlar
bebekler bile kendi ninnilerini söyler
o tuhaf, yerlisi olduklarý yabanda.



"bardakta çay bile üþür" gibi sertleþir hava
korkmaz ince parmaklar mutki tütününden.
ki kimi zaman kaný bile durdurur yarada
en filintasý sarýlýr ellerimin çatlatlýðý kývamýnda.
onulmaz bir cýðlýðýn gölgesinde
bilhassa da bugünler için depolanmýþtýr ciðerler
Derin bir nefesle ýsýnýr yürekler.
buz kesen ayazda.
sarý bir dumanla.





yeþeren her ne varsa bu karanlýk ülkede
keskin bir inatla
yaný baþýmda dallanýr umut
Bir çocuðun göz yaþýndan utanýr
ve büyür Dicleyle yarýþarak.



oysa umut
oysa insan
oysa hayat
çoktan toðraða vermiþtir
bu yaban/cý insanlarla.






Sosyal Medyada Paylaşın: