Tembih ...!

Sakýn, benden söz etme...!
Gönlü garibanlara, gecesi nasýr tutanlara,
Bir çuvalda yalnýzlýðý biriktirenlere.
Benden söz etm,
Yuvasýz kuþlara,
Ayazý sokak lambasýnda ýsýtanlara,
Sokak baþý,
Teneke kutularda kýþý mesken tutan,
Çalýçýrpýdan ýsýnmaya çalýþan,
Hayallerini yakanlara, anlatma..
Sakýn..! Kurda kuþa,
Haber salma,
Kanayan yaraya tuzlarý basma.
Býrak..! Bahsimi etme ,
Onlar bilmesin beni,
Bin derde, bir dertte sen katma...

Sakýn,, Boþ konuþmayý marifet sayana,
Cehaletle beslenmiþ, vicdandan yoksullara,
Benden söz etme...!
Çoluk çocuk, gülüp geçmesin,
Yaþam mücadelemize,
Beþ parmaðýn izi suratýmýzda.
Feleðin sillesine,
Bari sen ayna tutma.
Ufukta kaybolmuþ,
Hayali meçhul adýmlarýmýza,
Bir çelme de sen attýrma.
Alev kýzýlý yangýnlara,
Körükle gideceðine,
Su serp gam yüklü sinelere.
Iþýðý olmayan duvarlarda,
Bir de gölgeden oyunlara,
Gülsek mi, aðlasak mý ?
Alýn yazgýsýna.
Nispet eder, mahallenin kedisi,
Bir nanik havasý patilerinde.
Sen sen ol,
Sakýn ha,
Ve Sakýn ha...!
Bilmeden basýp geçme,
Cümlelerimin üstünden.
’ Oh ’ çektirme ele güne,
Tok yemiþ , þýmarýk gönüllere,
Dillere sakýz ettirme.
Ýlle de anlatacaksan,
Ýþin ehline, aklýselimlere,
Anlat ki ; Konuþtuðunu anlasýn...!
DÝCLE AYYILDIZ
Sosyal Medyada Paylaşın: