Birinden kaçýyorsun deðil mi? çocuk
Tek yapmak istediðin unutmak
Uzaða yürümek ve asla geriye
Sahip olduðun acýyý bakmamak
Evet çocuk,
En savunmasýz anlarýnda
Aynalara, yüzüne bile bakmýyorsun
Karasý görülmeyen kan çanaðý gözlerin
Cayýr cayýr vurulmuþ iki kýzýl kor ateþe
’’Feci bir þey bu’’ deðil mi? çocuk
Þimdi! Geniþ vadinin ortasýnda
Parlak yeþil bir vaha…
Çimenlere uzanýp
Gökyüzünün saf maviliðinde
Yükselen kuþlar
Beyaz iri bulutlar
Ciðerlerini soluksuz býrakacak
Çýplak kollar omzuna deðerken
Mutluluktan
Sol yanýný yýrtan bir çýðlýk ki
Evrenin baðý kopmuþ gibi…
Artýk bunlar gerçek deðil çocuk
Titreþen yanaklarýnda güneþin sýcaklýðý yok
Vücudunun her hücresi donuyor
Bir kadýna dokunan parmaklarýn
Avuçlarýný sýkmaktan nasýrlý sertleþmiþ…
Dur çocuk kaçma
Bir kez kaçarsan
Ondan sonra hep yokuþ aþaðý
Biliyorum gün geceye kavuþurken pencereden sokaða
Ýsli duvarlara bakýp her gün köþe baþýný da öleceksin
Gerçek sevginin kadýný erkeði yoktur
Nereye kaçarsan kaç seçtiðin yolda bir daha
Onun seni seveceðini bulamayacaksýn.
Ümmühan YILDIZ.