Dünya mı lnsanın omuzlarında, insanlar mı dünyanın hüzzam
Dünya mı lnsanın omuzlarında, insanlar mı dünyanın
Boyunlarý eðri günler, yaðmursuzluða esir aylar geçiyor dünyanýn üzerinden güneþin ýþýðý takatsiz ýþýtmaya günleri mevsimler yýpranmýþ kâinat þaþkýn takýlýp kalmýþ sarkacý çorak iklimde saðýr ve ahraz olmuþ hayat dediðin
omuzlarýnda dünya aðýr bir yük insanýn!
Þehirler dikilmiþ yeryüzünden, gökyüzüne ne yana dönsen beton bir duvar duvarlar arasýnda ölü hatýralarý içinde büyümüþ mezar bekçileri gibi solgun yüzler ve yüzleri olmayan insanlar! Karanlýk caddelerde yürüyor bedensiz elbiseler
Þehrin omuzlarýnda beton bloklar
Yitirmiþ kimliðini köyler, kasabalar pencerelerden gülümseyen camgüzeli, sardunya yedi veren güller kederli eskisi gibi rayihalar saçmýyor kapý önü güzeli haným elleri talan edilmiþ baðlarý bahçeleri
köyün omuzlarýnda yas çiçekleri
Ayný gök kubbe altýnda köyler, kasabalar, þehirler ve birbiriyle kýlýç kalkan ters köþeli düþünceler her yan çýkmaz sokak...