Varlık ve Yokluk Arasındaki İstasyon

Yokluðunu var sayacak bir varlýk,
Varlýðýný yok sayacak bir yokluk,
Kalmadý artýk haznemde.
Hiç’liðimle düpedüz boþluklardayým,
Kýrýk dökük hayallerim duruyor heybemde.
Þimdi hiç bir umut dengelemez beni,
Avutmaz senli hatýralar, acýdan buruþmuþ tenimi.
Ýþte o zaman dökülürüm içime,
Yüzümü yýrtarcasýna susarým...

Dokunsan aðlar göz kapaklarým,
Kirpiklerin düþer göz çukurlarýma.
Saçlarýmdan dökülür beyaz mürekkep satýr baþlarýma,
Siyaha bürünür tüm satýrlar.
Ayrýlýk sonrasý benimle aðlar Ýstanbul.
Uzatýrým ayaklarýmý yol(cu)suz sahile,
Ýzlerim serüvenini yalnýz yüzen gemilerin.
Bir dalga vurur kýyý kesimine kalbimin,
Hýnzýrca dolar kulaklarýma ayrýlýk þarkýsý.
Boðazýmý yýrtar cam kýrýklarý düþlerim,
Dudaklarýmý kanatýrcasýna susarým...

Þimdi bir þehir aðlar benimle.
Yalnýzlýk dayanýr þakaklarýma,
Kalbimin deltasýna dolar ayrýlýk kurþunlarý,
Bir aþk boþaltýr þarjörünü üzerime.
Ölümün son demlerinde,
Demlerim ölüm kokan yalnýzlýðýmý;
Kalbimi nakledercesine bedenine.
Uykularýmý bölüyor yastýk altý hüzünlerim,
Rüyalarýmdan yokluklarýma kaçýyorum.
Düþlerimin kâbusuna dönüþüyor gözlerin,
Saklanýyorum ürkek bir martý gibi koynunda.
Arkamda kalýyor tüm ’’her þey’’,
’’Hiçbir þey’’ler eksiltiyorum güncemden..

Günyüzü görmüyor yüzüm,
Sen gibi kokmuyor artýk mavi deniz,
Bedenimi yýkarcasýna aðlýyorum.
Bir þiir döktürtüyorum suskunluklarýma,
Nutkumda tutuluyor tüm sözcükler.
Doluþuyor aðzýmda kelimeler, tutuþturuyor ellerimi,
Bileklerimi kanatýrcasýna yazýyorum.
Küllerimden doðuyor sana yanýlgýlarým,
Yanar yanar, susarým,
Susar susar, yazarým...

Alican Yýldýrým / Varlýk ve Yokluk Arasýndaki Ýstasyon
28.03.2011
Sosyal Medyada Paylaşın: