İsimsiz Şiir

Üstüme lapa lapa kar yaðýyordu yeniden
Yeniden yüreðim beyaz bir lale
Berrak sular, ýþýklar, çiçekler, renkler
Yeniden karþýmda birer þelale

Artýk benim için ne ekmek, ne su
Saðýmda, solumda vehim ordusu.
Ve hep onu, bulamamak korkusu
Soyundum yeniden büyük melale.

Bana alev gibi bir þeyler yazdý
Sanki baþtan baþa þiirdi, nazdý...
Kýrk yýl bile düþünsem olmazdý
Gelmezdi bu sevda akla, hayale.

Bitmiþ tükenmiþtim, efkarým çoktu
Salkým söðütlerden bir farkým yoktu
Yar beni yeni bir yarýþa soktu
Þu halime bir bakýn: deli-divane!

Gönlüm nakýþ nakýþ renkli bir kilim
Bir kýnalý-güzel türküdür dilim
Yeminle anlatsam kim inanýr kim
Ýçine düþtüðüm bu çýlgýn hale.

Karýþýp gitsem mi ebabillere
Adýný versem mi karanfillere
Seslenip dursam mý sahillere
Lale! Lale! Lale!
Sosyal Medyada Paylaşın: