Gözlerin İstanbul Oluyor Birden
Seninle bir yaðmur baþlýyor iplik iplik,
Bir güzellik doðuyor yüreðime þiirden.
Martýlar konuyor omuzlarýma,
Gözlerin Ýstanbul oluyor birden.
Akþamlardan, gecelerden, senden uzaðým
Þiirlerim rüzgardýr uzak daðlardan esen
Durgun sular gibi azalacaðým
Bir gün, birdenbire çýkýp gelmesen.
Þarkýlarla geleceksin, duygulu, ince
Yalnýz gözlerime bak diyeceksin.
Ellerim usulca ellerine deðince
Kaybolup gideceksin
Bir elim seni çizecek bütün pencerelere
Bir elim seni silecek.
Kalbim: Ebemkuþaðý; günde bin kere
Senin için yeni baþtan can kesilecek.
Ne güzel seni bulmak bütün yüzlerde
Sonra seni kaybetmek hemen her yerde
Ne güzel bineceðim vapurlarý kaçýrmak
Yapayalnýz kalmak iskelelerde.
Seninle bir yaðmur baþlýyor iplik iplik,
Bir güzellik doðuyor yüreðime þiirden.
Martýlar konuyor omuzlarýma,
Gözlerin Ýstanbul oluyor birden.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yavuz Bülent Bakiler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.