MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Kömürün Korlaşan Sesi
Veysel Çolak

Kömürün Korlaşan Sesi


Nar: Anlamýna yenilen kelime.
Dikkatsiz sevgi.
Orada çatlatýldýn, öfke dindi; bir bir kýrýldý sesin.
Dökülen kan sende kalsýn ama bundan bir gökyüzü umma. Ayrýþan yanlarýnla buluþtur uçurumlarý.
Bu seni bir aþka hazýrlasýn; hep yaralý ama hiç ölmeryecek olsun.
Dilin gibi keskin ve uçarý öte yandan gövden kadar telaþlý ama zamansýz.

Anlarsýn, anlamda çürütür kendini.
Yaðmuru bekler dudaklarýnda uðuldayan gelecek, elbette sana karþý, seninle senin aranda bir çýkmaz sokak hep bir uzaklýk tadý.
Ýstersen sonra olsun tutup kendinden çýkartýyorsun dünyayý
ter ile yazýldýkça birden bire siliniyorsun.
Yokluðunla hep sýcaksýn, altýn gibi aldatýcý, bir hýçkýrýk kadar boðulgan.
Hazýrsýn ince uzun bir ayrýlýk olmaya. Hiç bir kuþ iþitmesin yüreðinde patlayan silahlarýn sesini.
Masalýný sev gömül ona seni gecenin içinde çocuklar çözsün

Her þey unutulabilir sen genede baðiþla hayatýný. Gündüzlerini verdin gecelerini de ver.
Çukurlarýnda saklandýðýn sarmaþýk yangýn ve senin daðýlan sesin, kömürün korlaþan sesi boþluðuna rüzgar dolar, sulardan bir ýslaklýk bulutlar yazýyor sen okuyorsun

Gitmeler gibi tekrarla kendini, bir aðaç gibi uzaklaþ topraktan. ancak o zaman unutursun.

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.