Bir çiçek, açmasý yasaklanmýþ bir gül ama kokusu yok, bir ceylan uzak tutulmuþ suya bir soru, yanýtýný arayan.
Bir dað aþýnarak yaþadý, o kadýn yýrtýk bir masaldan doðurdu seni yoruldu aþkýn atý, kan iþe koyuldu þimdi bir efsane yontuyordur yüzünü gömüyordur halkýna.
Anýlar, mektuplarýn solgun pulu bir kapý, unutulmuþ aralýk býrakýldýðý ayaklanmýþ, yaðmur olmuþ bozkýra ateþle korkutulmuþ ormaný orada insan, dünyanýn korkuluðu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Veysel Çolak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.