Anlam Tortusu

Yaþarken ne çok durdurdunuz hayatý. Karýþtýnýz
çiçeklerin solgunluðu olduðunuz daha çok. Varlýðýnýz
yeni doðan bebeklerin kocaman þaþkýnlýðý.
Bir þakayla çeliþmek iyi ve yalan olmak
bir roman kahramaný kadar. Unutuldu
durmadan sýkýlmanýn bir dil olduðu
anlatýlanlarýn ufuk çizgisi, turaç sökünü...
Kemirilmiþ tenin sonsuz sýcaklýðý da.
Sizin saatiniz durduruldu.
Oysa unutkanlýktý korktuðunuz kelime
Diþlerinizi kýrarcasýna ýsýrdýðýnýz gül
kucaðýnýzda çoðalýp duran anlam tortusu,
bozuk cümlelerde yanlýþ ihtilâl
bir kamanýn çýrýlçýplak öfkesi,
ölümün keskin tadý.
Uzakta, bekleten umut; aðzýmýzdaki katran
ve sonra ekonomi, hýrsýz, oynak ve týkýrýnda.
Herkes bir yangýn gibi kendine dönebilir aslýnda
Kimi düþünseniz solmuþtur kan kaybýndan
Bunu bilenleriniz çatladý seviþmekten.
Bir kýrýk eli anlatmak olanaksýz bir baþkasýna
Kimleri sevdiysem usulca ayrýldýlar; bense
kendimi býraktým her geliþimde... Gurbetlerden
siyah-beyaz Ýstanbul hatýrasý.
Aklýmýzda bir akarsuyu sevindiren kum
sonsuz deðiþim, bir filin bilgeliði
dedirten coðrafya, boþluðumda çalkalanan bir deniz.
Sosyal Medyada Paylaşın: