Gece Dansları
Çimene bir gülüþ düþtü.
Doldurulamaz yeri!
Ve nasýl yitirecek kendilerini
Gece danslarý? Matematikte mi?
Nasýl da saf sýçrayýþlar ve sarmallar -
Kuþkusuz dolanýrlar
Bütün dünyayý sonsuzca, büsbütün
Yoksun oturmam güzelliklerden,
Küçük nefesinin hediyesinden, ýpýslak çimenden,
Uykularýnýn kokusundan, zambaklardan, zambaklardan.
Tenleri ilgisizdir.
Egonun soðuk kývrýmlarý, Güney Afrika zambaðý,
Ve kendini süsleyen kaplan –
Benekler, ve sýcak yapraklarýn bir örtüsü.
Kuyrukluyýldýzlarýn
Geçip gidecekleri öyle bir uzayý vardýr ki,
Öyle bir soðukluðu, unutkanlýklarý.
Bundandýr el iþaretlerinin soyulmasý kat kat -
Sýcak ve insansý, sonra onlarýn pembe ýþýklarý
Kanýyor ve soyuluyor
Cennetin siyah hafýza kaybetmeleri arasýndan.
Niçin verilmiþ bana
Bu lambalar, bu gezegenler?
Düþer nimet misali, kar taneleri gibi
Altý köþeli, beyaz.
Dokunurlar ve erirler.
Gözlerime, dudaklarýma, saçlarýma.
Hiçbir yere.
Sylvia Plath (1932-1963, ABD)
Çeviren: Ýsmail Haydar Aksoy
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.