Taşlar

Ýnsanlarýn onarýldýðý bir þehirdi bu.
Büyük bir örste uzanmýþtým.
Yassý mavi gök çemberleri

Uçtu bir bebeðin þapkasý misali
Düþtüðüm zaman ýþýktan dýþarý. Girdim
Midesine umursamazlýðýn, sözsüz dolaba.

Eksiltti beni havan tokmaklarýnýn anasý.
Durgun bir çakýl oldum.
O göbeðin taþlarý huzurluydu,

Mezar taþý sessizliðinde, itilip kakýlmayan.
Sadece aðýz boþluðu ötüyordu
Tebelleþ cýrcýr böceðinin,

Sessizliklerin bir avýnda.
Bu kentin halký duydu bunu.
Avladýlar taþlarý, suskunca ve ayrý ayrý,

Haykýrýr mevzilerini aðýz boþluklarý.
Bir cenin gibi sarhoþ
Soðururum karanlýðýn lapasýný.

Kucaklar beni yemek borularý. Süngerler öpüp uzaklaþtýrýr likenlerimi.
Mücevher ustasý götürür keskisini manivela misali
Açmak için taþtan bir gözü.

Cehennem-ertesidir bu: Görürüm ýþýðý.
O ihtiyar kuruntucunun, kulak odasýnýn
Týpasýný çýkarýr bir rüzgâr.

Su yumuþatýr çakmaktaþý dudaðý,
Ve yayar duvara günýþýðý aynýlýðýný,
Rüþvetçiler neþeli,

Isýtarak kerpetenleri, kaldýrarak narin çekiçlerini.
Bir akým altüst eder telleri
Volt volt. Dikiþler kapatýr yarýklarýmý.

Pembe bir gövde heykeli taþýyarak geçer iþçinin biri.
Ardiyeler týka basa dolu kalplerle.
Yedek parçalarýn þehridir bu.

Kauçuk gibi tatlý kokar kundaklanmýþ bacaklarým ve kollarým.
Burada iyileþtirilir baþlarý, ya da diðer uzuvlarý.
Cuma günleri küçük çocuklar gelir

Kancalarýný ellerle takas etmeye.
Ölü adamlar býrakýr gözlerini baþkalarýna.
Çýplak hemþiremin üniformasýdýr aþk.

Bedduamýn kemiði ve kiriþidir aþk.
Onarýlmýþ vazoya yerleþtirilmiþ
O nadir gül.

On parmak oluþturur gölgelerin bir kâsesini.
Yamalarým kaþýnýr. Yapacak bir þey yok.
Yeni gibi iyi olacaðým.

Sylvia Plath (1932-1963, ABD)
Çeviren: Ýsmail Haydar Aksoy
Sosyal Medyada Paylaşın: