Gardiyan

Ýçyaðý terler gecem onun kahvaltý tabaðýna.
Mavi sisin ayný afiþi dönerek alýr yerini
Ayný aðaçlarla ve mezar taþlarýyla.
Anahtarlarýn þýngýrdatýcýsýnýn
Bütün becerebildiði bu mudur ki?

Uyuþturuldum ve iðfal edildim.
Yedi saat fýrladý beynimin saðýndan
Dinlenebileceðim
Siyah bir çuvala, cenin ya da kedi,
Onun ýslak düþlerinin kaldýracý.

Bir þey yitti.
Uyku hapým, kýrmýzý ve mavi zeplinim,
Korkunç bir irtifadan salýverir beni.
Parçalanýr kabuðum,
Daðýlýrým kuþlarýn gagalarýna.

Ah küçük matkaplar!
Þimdiden tümüyle delinmiþ bu kaðýtsý gün!
Yakýp durur beni sigaralarla,
Pembe pençeli zenci bir diþiyi taklit ederek.
Ben kendimim. Yeterli deðil bu.

Hararetim damlar ve katýlaþýr saçýmda.
Kaburgalarým görünür. Ne yemiþtim ben?
Yalanlar ve gülüþler.
Gökyüzü bu renk deðildir kesinlikle,
Çayýr dalgalanýrdý kesinlikle.

Bütün gün, yanmýþ kibritlerden kilisemi tutkallarken,
Büsbütün baþka birini düþlerim.
Ve O, bu tahrip için,
Acý verir bana, hilebâzlýðýn
Zýrhýný kuþanarak.

Hafýza kaybýnýn azametli, soðuk maskeleri.
Nasýl geldim buraya?
Belli belirsiz suçluyum,
Çeþit çeþit ölürüm –
Asýlýrým, açlýktan ölürüm, yakýlýrým, kancalara geçirilirim!

Cinsel iktidarsýz tasavvur ederim Onu
Uzaktaki bir þimþek misali,
Ki hayalet tayýnýmý yemiþimdir Onun gölgesinde.
Ölmesini ya da gitmesini isterim.
Bu, galiba, imkânsýzlýktýr,

Bu özgür olmaktýr. Ne yapardý karanlýk
Yeme heyecaný olmaksýzýn?
Ne yapardý ýþýk
Býçaklayacak gözler olmaksýzýn, ne yapardý O
Bensiz, ne, ne?

Sylvia Plath (1932-1963, ABD)
Çeviren: Ýsmail Haydar Aksoy

Sosyal Medyada Paylaşın: