Brezilya

Kanatlý dirsekler ve göz oyuklarýyla
Çelikten gövde heykelleriyle bu insanlar
Belirirler mi,

Bulut yýðýnlarý hazýr
Ýfade etmek için onlara,
Bu harika-insanlara! –
Ve bebeðim bir çividir
Çakýlmýþ, tümüyle çakýlmýþ.
Feryat eder kendi iç yaðýnda

Koklar uzaðý kemikler.
Ve handiyse neslim tükenmiþ benim,
Üç diþinin keskinliðini hissederim

Baþparmaðým üstünde –
Ve o yýldýzý,
Ve o eski öyküyü.

O patikada kuzular ve yük arabalarýyla karþýlaþýrým,
Kýrmýzýdýr toprak, anne kaný misali.
Ey ýþýk huzmeleri gibi

Ýnsanlarý yiyen sizler, rahat býrakýn
Bu tek
Lanetlenmiþ aynayý,

Kumrunun katli yanýnda,
O görkemi
O gücü, o görkemi.

Sylvia Plath (1932-1963, ABD)
Çeviren: Ýsmail Haydar Aksoy

Sosyal Medyada Paylaşın: