Rahatsızlık Veren Esin Perileri

Anne, anneciðim, hangi edepsiz halayý
Ya da hangi þekli bozulmuþ ve çirkin
Kuzeni akýlsýzca davranarak
Davet etmedin vaftiz törenime, ki O
Kendi yerine kafalarý örgü yumurtalara benzeyen
Bu kadýnlarý gönderdi baþ sallamaya
Ve baþ sallamaya ve baþ sallamaya, ayak ve baþ ucunda
Ve sol tarafýnda karyolamýn baþ sallamaya?

Anne, sen ki sipariþ üzerine o kahraman ayý
Mixie Blackshort hakkýnda hikâyeler yazardýn,
Anne, senin cadýlarýn hep, hep,
Pekmezli kurabiyelerin içinde piþirilirdi, merak ederim
Onlarý görmüþlüðün var mý, yataðýmýn etrafýnda
Aðýzsýz, gözsüz, ilmikli kel kafalarýyla
Geceleri kafalarýný sallayan o üç kadýndan
Beni kurtaracak sözleri söyledin mi.

Kasýrga esnasýnda, babanýn çalýþma odasýndaki
On iki pencere kýrýldýðýnda
Patlamaya yakýn köpükler gibi, kurabiyeler
Verdin bana ve erkek kardeþime ve Ovaltine
Ve yardým ettin ikimize kilise korosunda:
“Kýzgýndýr Thor: bom bom bom!
Kýzgýndýr Thor: umurumuzda deðil!”
Fakat bu bayanlar kýrmýþlardý camekânlarý.

Parmak uçlarýnda dans ederken okul kýzlarý,
Ateþ böcekleri gibi yakýp sönerken fenerleri
Ve yýldýz böceðinin þarkýsýný söylerken, kaldýramazdým
Parýltýlý elbisemden ayaðýmý
Fakat, felç inmiþ gibi ayaðým, ayrý dururdum
Kederli kafalý vaftiz analarýmýn savurduðu
Gölgede, ve aðlardýn sen ve aðlardýn:
Ve yayýlýrdý gölge, sönerdi ýþýklar.

Anne, piyano derslerine göndermiþtin beni
Ve övmüþtün arabesque’lerimi ve titrek sesleri
Her bir öðretmen tahtaya vuruþumu
Ölçülere raðmen tuhaf bulsa da
Ve saatlerce alýþtýrma yapsam da, kulaðým
Saðýr ses perdesine ve evet, öðretilemezim.
Öðrendim, öðrendim, öðrendim baþka yerde,
Tarafýndan iþe alýnmamýþ esin perilerinden, sevgili anne,

Bir gün uyanýp seni gördüm, anne,
En mavi havada sürükleniyordu üzerimde
Yeþil bir balonda aydýnlýk bir milyon
Çiçekle ve mavi kuþlarla ki asla
Asla, asla var olmamýþlardý.
Fakat zýplayarak gitti bir sabun köpüðü gibi
O küçük gezegen sen çaðýrýnca : Buraya gel!
Ve yüz yüze geldim yolculuk arkadaþlarýmla.

Gündüz þimdi, gece þimdi, kafada, yanda, ayakta,
Tutarlar gece nöbetlerini taþtan geceliklerinde,
Doðduðum gün misali boþtur suratlar,
Ne ýþýtan ne de batan
Akþam güneþinde uzar gölgeleri.
Ve budur beni doðurduðun krallýk,
Anne, anneciðim. Fakat yüz ifadem
Ele vermeyecek hoþlandýðým birlikteliði.

Sylvia Plath (1932-1963, ABD)
Çeviren: Ýsmail Haydar Aksoy
Sosyal Medyada Paylaşın: