Küçük Füg

Porsukaðacýnýn siyah parmaklarý sallanýr:
Soðuk bulutlar geçip gider.
Körlere böyle iþaret verir
Saðýrlar ve dilsizler, ve anlaþýlmazlar.

Severim siyah beyanatlarý.
Þu bulutun ifadesizliðine bak þimdi!
Her þeyin üstündeki bir göz gibi beyaz!
Kör piyanistin gözü

Gemideki masamda.
Dokundu yiyeceklerine.
Parmaklarýnda samur burunlarý vardý.
Durduramadým O’na bakmayý.

Beethoven’i duyabiliyordu:
Siyah porsukaðacýný, beyaz bulutu,
Dehþetli komplikasyonlarý.
Parmak-tuzaklarý – tuþlarýn bir fýrtýnasý.

Tabaklar gibi boþ ve aptal,
Böyle gülümser o kör.
Kýskanýrým büyük þamatalarý,
Grosse Füg’ün porsukaðacý çiti.

Saðýrlýk bambaþka bir þey.
Böylesi karanlýk bir huni, benim babam!
Görürüm sesini
Siyah ve yapraklý, çocukluðumdaki gibi.

Buyruklarýn porsukaðacý çiti,
Gotik ve barbar, saf Alman.
Ölü adamlar feryat eder oradan.
Suçsuzum ben.

Porsukaðacý benim Ýsa’m, o halde.
O denli iþkence görmedi mi?
Ve sen, o Büyük Savaþ sýrasýnda
Kaliforniya’da þarküteride

Doðruyordun sosisleri!
Boyarlar uykumu onlar,
Kýrmýzý, alacalý, kesik boyunlar gibi.
Sessizlik vardý!

Baþka bir düzenin büyük sessizliði.
Yedi yaþýndaydým, bir þey bilmezdim.
Dünya oluþmuþtu.
Bir bacaðýn vardý, ve Prusyalý bir ruhun.

Þimdi benzer bulutlar
Yayar boþ çarþaflarýný.
Bir þey demiyor musun?
Topaldýr hafýzam.

Anýmsarým mavi bir gözü,
Mandalinalarýn evrak çantasýný.
Bu bir adamdý, o halde!
Ölüm açýldý, siyahça, siyah bir aðaç misali.

Hayatta kalýrým bu arada,
Düzenleyerek sabahýmý.
Bunlar benim parmaklarým, bu benim bebeðim.
Bulutlar bir düðün giysisi, o denli solgun.

[1962]

Sylvia Plath (1932-1963, ABD)
Çeviren: Ýsmail Haydar Aksoy

Sosyal Medyada Paylaşın: